Mexico dag 1

Dag 1

Na een lange vlucht met tussenstop in Varadero arriveerden we dan eindelijk op de eindbestemming Cancun. Een warme deken overvalt je zodra je de  luchthaven uit loopt.Het feit dat we nog op z’n Nederlands gekleed waren deed daar ook geen goed aan.

Effetjes naar de autoverhuur en dan naar de voorlopige eindbestemming Chemuyl zo’n 100 km verderop. Ook al waren we bijna gelijk aan de beurt duurde het zeker drie kwartier voordat we weg konden rijden. Dit was eigenlijk te wijten aan het computersysteem wat regelmatig vastliep en niet de schuld van de dame achter de balie. Na nog geen kilometer  gereden te, doemde er al een dikke file op richting Cancun. Vooral het invoegen vergde enig aanpassingsvermogen omdat het heel gebruikelijk is met drie auto’s naast elkaar op 2 banen te rijden en ook ingehaald worden via de vluchtstrook is heel normaal. Geen meter open laten t.o.v. je voorganger is het devies! Na een half uurtje doemde de Route 307 op en verliep de rit zonder noemenswaardige problemen.

Nog onderweg even bij een supermarktje langs om in ieder geval een ontbijt te kunnen klaarmaken,een lokaal biertje kopen en dan naar de “Jungle Secrets Riviera Maya “, wat de veelbelovende naam was van het eerste appartement. Het was maar goed dat we bij daglicht arriveerden want de laatste paar kilometer gingen over eens soort half verharde keienweg zonder verlichting.  Misschien stamde deze weg wel uit de tijd van de Maya’s, toen er nog geen asfalteer machines bestonden.

Een vriendelijke eigenaar stond ons al op te wachten en binnen de kortste keren hadden we een mooi kamertje op de 1e verdieping met in de koelkast een fles rode wijn !? en twee glazen als attentie voor de gast. Omdat het nogal dorstig weer was,toch eerst maar even het lokale biertje open getrokken. Mmm vreemde smaak. Bij nadere inspectie bleek het een combinatie van bier met tomatensap te zijn. Rare jongens die Mexicanen.

Als Nederlander denk je toch teveel in Hollandse maatstaven, een voorbeeld: als je in het appartement wat theewater wil zetten moet je oppassen om niet de  gordijnen van het keukenkraan in de fik te steken, die hangen namelijk half boven het gasstel.

Het verlichting in de kamer geeft een akelig wit schijnsel, waardoor je jezelf meer in het binnenste van een koelkast waant.

Maar wat zeuren we, als je ziet in wat voor huizen veel mensen wonen.

Gelukkig was er een soort galerij als je naar de kamer ging, waar een paar lekkere stoelen op stonden, zodat je heerlijk buiten kon zitten. Op een gegeven moment klonk er geklater vanuit een raampje naast onze stoelen. Toen Henk naar binnen keek zag hij ineens de schuimende kop van de buurman die onder de douche stond, oeps.....

s’Avonds spreide zich een machtige sterrenhemel over ons uit. Heel wat anders dan die 50 sterren die in Maassluis te zien zijn op een heldere avond.